Can Yücel 'in bu güzel şiirini görünntüler ve fon müziği eşliğinde içimizden blog sayfamıza koymaya çalışmıştım ama wordpress buna izin vermediğinden olmamıştı.
Bari buraya koyayım dedim :)
30 Eylül 2009 Çarşamba
öylesine bir şiir
Şimdiden söyleyeyim; şiir bana ait değil ! yazarı kimdir bilmiyorum, nette gezerken buldum ve hoşuma gitti, sizlerle paylaşmak istedim.
İki satır arasında sıkışıp kaldı adın
Kimsesiz bir şairin kimsesiz bir şiirinde
Uzaklaştırdın kendini herkesden herşeyden
Gittiğin yollar hep tümsek çukur ve engebe..
Karamsarlık yoktu içinde bir umuttu aradığın
Tam yakalamışken kaçırdığın hayat şimdi nerede ?
Nefesinin her sıcaklığı teninin kuraklığına sebep
Bir gün yeşeremeyeceksin öleceksin bir yerde..
Hayata öfken dindiğinde dön lütfen ne olur,
Bekleyeceğim seniher zaman ki yerimizde..
Bu gün çok gergin ve kızgın olduğumdan hayata dair öfkenin içinde geçtiği bir şiir olduğundan belkide hoşuma gitti..
İki satır arasında sıkışıp kaldı adın
Kimsesiz bir şairin kimsesiz bir şiirinde
Uzaklaştırdın kendini herkesden herşeyden
Gittiğin yollar hep tümsek çukur ve engebe..
Karamsarlık yoktu içinde bir umuttu aradığın
Tam yakalamışken kaçırdığın hayat şimdi nerede ?
Nefesinin her sıcaklığı teninin kuraklığına sebep
Bir gün yeşeremeyeceksin öleceksin bir yerde..
Hayata öfken dindiğinde dön lütfen ne olur,
Bekleyeceğim seniher zaman ki yerimizde..
Bu gün çok gergin ve kızgın olduğumdan hayata dair öfkenin içinde geçtiği bir şiir olduğundan belkide hoşuma gitti..
Etiketler:
hayata öfke,
icimizden,
iki satır,
mata,
şiir
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)